Kapag ikaw ay isang masipag na tao, wag kang kakain ng sampalok dahil ikaw ay tatamarind. Hehe.
Mula pa pagkabata ay trip ko nang kaining ang sampalok. Lalo na kapag bagong pitas at talagang sobrang tamis. Iyong bang tipong umaalog na sa kanyang shell at kakulay ng tutuli. Ewwww. Haha. Ang sarap noon. Pero bakit kahit na matamis ang lasa ng hinog na sampalok ay nakakangilo na rin ito kapag masobrahan ka sa pagkain?
Minsan ay merong nagregalo sa akin na isang supot ng sampalok. Siyempre, dalawang kamay kong inabot at abot-tenga ang ngiti ko dahil paborito ko ito. Nang basahin ko ang label ay may halo daw itong sili. Nyay. Tunay nga at hindi lang basta halo. Kalahati ata ng bawat isang pirasong sampalok ay sili ang kasama. Sobrang anghang. Haha. Masarap na nakakabwisit kainin dahil sa anghang nito. Ang ending, hayun at dalawang piraso lang lagi ang kinakain ko bawat araw hanggang sa maubos ito. Hinayupak ang taong nagtimpla nito. Parang galit sa sili ang drama. O baka naman sili talaga iyon na hinaluan lang ng sampalok. Hehe.
No comments:
Post a Comment