Noong una ay takot talaga ako sa karayom. Ang karayom na tinutukoy ko ay ang karayom na ginagamit sa pagkuha ng dugo.
Dati ay bibihira lang talaga ako maka-encounter ng doktor dahil hindi naman ganoon ako malimit na magkakasakit. Nang dumating ang panahon na napapadalas na ang dalaw ko sa doktor dahil sa required check up o di kaya'y nagkakasakit ay doon ko natutunan na makipagtuos sa karayom.
Dati rati ay malakas ang kabog ng dibdib ko sa tuwing kinukuhaan ako ng dugo. Malaki kasi ang karayom at sa pagtusok pa lang sa braso mo lalo na kapag hindi marunong ang nurse ay masakit ito. Dati rati ay kunwari iniiba ko pa ang usapan para lang malihis ang atensiyon ko sa gagawing pagkuha ng dugo sa akin.
Ngayon ay parang balewala na ito sa akin. Ngayon ay natitingnan ko na ang proseso habang kinukuhaan ako ng dugo at habang pinupuno ang tubo ng aking dugo. Kailangan lang pala magiging madalas ang paggawa nito para ma immune ka sa kaba at sakit na dulot nito.
No comments:
Post a Comment