Lahat naman yata tayo, lalo na noong mga paslit pa tayo, ay nakaranas na sipunin o uhugin. Malamang ay may naging kaklase o kalaro tayo noon na ayaw tantanan ng sipon at basa lagi ang kanyang ilong. Malala na ang kanyang sipon kapag nakikitaan na ito ng pamumula sa ilong kung saan dumadaloy ang kanyang sipon. At palibhasa'y bata, hindi pa ganoon ka-conscious sa kanyang sarili at personal hygiene kaya't halos buong araw na lumalabas-masok sa kanyang ilong ang maninilaw-nilaw na uhog na akala mo ay isang gel o uod. Haha. Tapos kapag kanya itong pupunasan ay gamit pa ang kanyang bisig. Makikita mo pagkatapos na nakadikit sa kanyang bisig hanggang kamay ang kanyang uhog at saka niya ito ipupunas sa kanyang damit. Pagkatingin sa iyo ay may nakaguhit ding uhog mula sa kanyang ilong at halos umabot pa sa kanyang tenga. Yaiks. Pero ganoon talaga pag bata. Hindi pa alam kung papaano ang pagsinga ng tama at muli ay hindi pa nahihiya sa kanyang ayos lalo na kapag kasagsagan ng kasarapan sa kanyang paglalaro kasama ang kanyang mga kaibigan.
Naalala ko tuloy ang aking Grade 2 teacher. Mayroon akong kaklase na sipunin noon at paborito niya itong punahin. Ewan ko ba kung joke lang niya iyon kapag sinisita niya ang aking kaklase. Madalas naming marinig sa kanya ang salitang, "Punasan mo ang uhog mo at malansa ang amoy. At huwag kang masyadong uminum ng gatas kasi ang sobra ay lumalabas sa ilong mo." Haha.
No comments:
Post a Comment